ΔΑΝΑΗ ΚΟΛΤΣΙΔΑ (Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος με την παράταξη "ΘΕΣΣΑΛΙΑ της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ" - Εκλογική Περιφέρεια Λάρισας)
Ποια είμαι;
Γεννήθηκα το 1985 στη Λάρισα, όπου και μεγάλωσα. Αποφοίτησα το 2003 από το 4ο ενιαίο λύκειο Λάρισας, ενώ παράλληλα (1993-2003) πραγματοποίησα και μεγάλο μέρος των μουσικών μου σπουδών στο Δημοτικό Ωδείο της πόλης.
Το 2003 βρέθηκα στην Αθήνα, για να σπουδάσω Νομική στο ΕΚΠΑ, απ' όπου αποφοίτησα το 2009, έχοντας κάνει ένα σύντομο διάλειμμα σπουδών στο Université Panthéon-Assas (Paris II) του Παρισιού, στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS.
Την ίδια περίοδο, από το 2003 ως το 2009, είχα την ευκαιρία να συνεχίσω και να ολοκληρώσω τις μουσικές μου σπουδές στον τομέα των ανώτερων θεωρητικών (Εθνικό Ωδείο Αθηνών και Athenaeum Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο).
Το 2009 επέστρεψα στη Λάρισα, όπου και μένω πλέον μόνιμα. Εργάζομαι σε δικηγορικό γραφείο της πόλης και βρίσκομαι στο τέλος της περιόδου άσκησής μου.
Η επαφή μου με την Αριστερά (πέρα από τα διαβάσματα και ακούσματα μέσα στην οικογένεια) ξεκίνησε την περίοδο των μαθητικών κινητοποιήσεων κατά του νόμου Αρσένη, για να συνεχιστεί αδιάκοπα μέχρι και σήμερα, περνώντας από το πανεπιστήμιο και το εκπαιδευτικό κίνημα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και φτάνοντας στο Συνασπισμό και (από το πρόσφατο έκτακτο συνέδριό του) στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του.
Γιατί υποψήφια;
Η συμμετοχή μου στις περιφερειακές εκλογές με το συνδυασμό "ΘΕΣΣΑΛΙΑ της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ" και επικεφαλής τον Κώστα Πουλάκη (http://thessall-oik.blogspot.com/) προέκυψε ως αποτέλεσμα της ανάγκης μου να εκφράσω με όποιον τρόπο μπορώ τα προβλήματα, τις ανάγκες και τις ελπίδες της δικές μου και - ελπίζω - πολλών άλλων νέων ανθρώπων.
Ανήκω σε μια γενιά που διαψεύστηκε. Οι περισσότεροι από μας ακολουθήσαμε τους κανόνες του παιχνιδιού που μας έθεσαν, με την ελπίδα να καταφέρουμε κι εμείς - όπως και οι προηγούμενες γενιές - να ζήσουμε λίγο καλύτερα από τους γονείς μας. Αντί όμως γι' αυτό, το μόνο που βλέπουμε σήμερα γύρω μας είναι η προοπτική της ανεργίας και της ανασφάλειας, η φτώχεια, η διαφθορά, αποτέλεσμα ενός Μνημονίου και μιας κυβερνητικής πολιτικής που κρέμεται πάνω απ' το κεφάλι μας και μας υπαγορεύει αν και πώς θα ζήσουμε, αν θα δουλέψουμε, αν θα σπουδάσουμε, αν θα κάνουμε οικογένεια, αν...
Καταλαβαίνω απόλυτα την απογοήτευση και την αποστροφή προς τα πολιτικά πράγματα που αισθάνονται οι περισσότεροι από τους συνομήλικούς μου, και όχι μόνο. Σκέφτομαι όμως πως όσο κλεινόμαστε στον εαυτό μας και στα προβλήματά μας και αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για μας και να μας κάνουν το βίο αβίωτο, τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να πάνε.
Γι'αυτό και επέλεξα το δρόμο της συμμετοχής - όσο τουλάχιστον αντέχω κι όσο υπάρχουν άνθρωποι και συλλογικότητες που αντιστέκονται. Για να μπορέσει όλη αυτή η ανασφάλεια και η οργή που νιώθω εγώ και οι περισσότεροι σαν εμένα να εκφραστεί μαζικά και συκροτημένα, να αποκτήσει φωνή και με αρχή την άλλη Κυριακή, στις 7 του Νοέμβρη, να γίνει ένα ορμητικό ρεύμα που θα παρασύρει όλα τα εμπόδια που βάζουν στη ζωή μας.
Γεννήθηκα το 1985 στη Λάρισα, όπου και μεγάλωσα. Αποφοίτησα το 2003 από το 4ο ενιαίο λύκειο Λάρισας, ενώ παράλληλα (1993-2003) πραγματοποίησα και μεγάλο μέρος των μουσικών μου σπουδών στο Δημοτικό Ωδείο της πόλης.
Το 2003 βρέθηκα στην Αθήνα, για να σπουδάσω Νομική στο ΕΚΠΑ, απ' όπου αποφοίτησα το 2009, έχοντας κάνει ένα σύντομο διάλειμμα σπουδών στο Université Panthéon-Assas (Paris II) του Παρισιού, στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS.
Την ίδια περίοδο, από το 2003 ως το 2009, είχα την ευκαιρία να συνεχίσω και να ολοκληρώσω τις μουσικές μου σπουδές στον τομέα των ανώτερων θεωρητικών (Εθνικό Ωδείο Αθηνών και Athenaeum Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο).
Το 2009 επέστρεψα στη Λάρισα, όπου και μένω πλέον μόνιμα. Εργάζομαι σε δικηγορικό γραφείο της πόλης και βρίσκομαι στο τέλος της περιόδου άσκησής μου.
Η επαφή μου με την Αριστερά (πέρα από τα διαβάσματα και ακούσματα μέσα στην οικογένεια) ξεκίνησε την περίοδο των μαθητικών κινητοποιήσεων κατά του νόμου Αρσένη, για να συνεχιστεί αδιάκοπα μέχρι και σήμερα, περνώντας από το πανεπιστήμιο και το εκπαιδευτικό κίνημα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και φτάνοντας στο Συνασπισμό και (από το πρόσφατο έκτακτο συνέδριό του) στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του.
Γιατί υποψήφια;
Η συμμετοχή μου στις περιφερειακές εκλογές με το συνδυασμό "ΘΕΣΣΑΛΙΑ της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ" και επικεφαλής τον Κώστα Πουλάκη (http://thessall-oik.blogspot.com/) προέκυψε ως αποτέλεσμα της ανάγκης μου να εκφράσω με όποιον τρόπο μπορώ τα προβλήματα, τις ανάγκες και τις ελπίδες της δικές μου και - ελπίζω - πολλών άλλων νέων ανθρώπων.
Ανήκω σε μια γενιά που διαψεύστηκε. Οι περισσότεροι από μας ακολουθήσαμε τους κανόνες του παιχνιδιού που μας έθεσαν, με την ελπίδα να καταφέρουμε κι εμείς - όπως και οι προηγούμενες γενιές - να ζήσουμε λίγο καλύτερα από τους γονείς μας. Αντί όμως γι' αυτό, το μόνο που βλέπουμε σήμερα γύρω μας είναι η προοπτική της ανεργίας και της ανασφάλειας, η φτώχεια, η διαφθορά, αποτέλεσμα ενός Μνημονίου και μιας κυβερνητικής πολιτικής που κρέμεται πάνω απ' το κεφάλι μας και μας υπαγορεύει αν και πώς θα ζήσουμε, αν θα δουλέψουμε, αν θα σπουδάσουμε, αν θα κάνουμε οικογένεια, αν...
Καταλαβαίνω απόλυτα την απογοήτευση και την αποστροφή προς τα πολιτικά πράγματα που αισθάνονται οι περισσότεροι από τους συνομήλικούς μου, και όχι μόνο. Σκέφτομαι όμως πως όσο κλεινόμαστε στον εαυτό μας και στα προβλήματά μας και αφήνουμε τους άλλους να αποφασίζουν για μας και να μας κάνουν το βίο αβίωτο, τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να πάνε.
Γι'αυτό και επέλεξα το δρόμο της συμμετοχής - όσο τουλάχιστον αντέχω κι όσο υπάρχουν άνθρωποι και συλλογικότητες που αντιστέκονται. Για να μπορέσει όλη αυτή η ανασφάλεια και η οργή που νιώθω εγώ και οι περισσότεροι σαν εμένα να εκφραστεί μαζικά και συκροτημένα, να αποκτήσει φωνή και με αρχή την άλλη Κυριακή, στις 7 του Νοέμβρη, να γίνει ένα ορμητικό ρεύμα που θα παρασύρει όλα τα εμπόδια που βάζουν στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου